Op een regenachtige middag in een kleine stad in Nederland, zat meneer R., van 63 jaar, op de bank bij zijn neef. Hij woonde al een tijdje bij verschillende familieleden, zonder eigen huis of vaste baan. Zijn vrouw was overleden, en hij kon af en toe bij zijn dochter logeren, maar ze bemoeide zich niet met hem.
Meneer R. heeft diabetes type II. Zijn bloedsuikerspiegel is een chaos. Hij heeft overgewicht en neemt zijn medicijnen maar af en toe. Toen hij een formulier kreeg voor uitgebreider laboratoriumonderzoek, heeft hij dit niet gedaan. Hij was bang dat hij het door zijn eigen risico niet kon betalen.
Hij kreeg informatie over gezonde voeding, maar hoe kan hij gezond eten als hij geen toegang heeft tot een keuken? Groenten zijn te duur, en vaak moet hij eten wat voorhanden is. De huisarts stelde voor om MEE in te schakelen, maar meneer R. is bang voor instanties. Hij voelt zich gevangen in zijn eigen leven, zonder uitweg.
De werkgroep Mensenrechteneducatie richt zich op gezondheids- en welzijnsmedewerkers die werken met mensen zoals meneer R.. Door kennis te delen en bewustwording te vergroten, willen we deze professionals beter toerusten om oog te hebben voor de rechten van kwetsbare mensen. Want vaak is een extra stap nodig om mensen gelijke kansen te geven. Samen streven we naar een wereld waar gelijke toegang tot zorg en gezondheid voor iedereen een realiteit is.
