De werkgroep Ouderen richt zich op zorg in de laatste levensfase van ouderen met een migratieachtergrond en hun zorgverleners. Naast professionele zorgverleners hebben hun mantelzorgers onze aandacht. Zij zijn nauw betrokken bij de dagelijkse zorg voor hun naaste, steken hier veel tijd in en lopen zelf het risico overbelast te raken.
Hafida Amajoud is lid van onze werkgroep en actief bij het Platform Mantelzorgbelang – Den Haag. Dit platform is gericht op belangenbehartiging en biedt mantelzorgers ondersteuning aan. Aldus Hafida: “Wat ik nogal eens meemaak is dat mantelzorgers in een gat vallen als degene voor wie zij langdurig gezorgd hebben er niet meer is. Behalve het gemis en het rouwproces waarmee ze geconfronteerd worden, is er nog wat anders aan de hand. Zij hebben voor hun zorgtaak niet alleen veel tijd moeten vrijmaken, maar zij missen ook inkomsten of hebben hun baan opgezegd. Eventuele financiële vergoeding voor hun zorgtaak vanuit het PGB valt weg na overlijden van hun dierbare. Kortom, je wordt als mantelzorger van de ene op de andere dag in dubbel opzicht geconfronteerd met een leegte. Een vangnet of ondersteuning van de overheid of een andere instantie voor deze overgangsfase lijkt er niet te zijn.”
Mantelzorgers kunnen van de gemeente ondersteuning krijgen op basis van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Bijvoorbeeld door een aanvraag te doen voor vervangende zorg of respijtzorg. Of zij kunnen (gratis) advies krijgen hoe zij zorg kunnen organiseren. Dat is allemaal gericht op de zorgsituatie, maar niet op de fase die erna komt.
Wij zijn benieuwd of u dit ‘vergeten’ probleem herkent uit eigen ervaring of vanuit uw omgeving. Vindt u dat hiervoor meer aandacht moet komen bij de (lokale) overheid of bij andere instanties? Hoe dan? Wat is er nodig? We horen graag uw reactie!
